در روزگاری که تفرق و از هم دور بودن  با نگاه های بغض آلود در هم آمیخته ، آنچنانکه گویی رسم همیشگی ما آدمهای یخ زده است . چه باک که با حرارت محبتی ، بلورهای منجمد شده احساس را ذوب کنیم و دیوارهای بلند تعصب را فرو ریزیم ، تا دوباره سمفونی منظمی از عشق را آنچنان  بنوازیم ، تا بشنوند آنها که دلهایشان منتظر شنیدن نوای زیبای عشق است .