چندی است که بر اساس طرحی نو و زیبا از دوست و همشهری خوبم محمد صنگوری از شبکه یک تلویزیون برنامه ای در حال پخش می باشد که زنان هنرپیشه مطرح کشور صفحاتی از کتاب جاودانه و بیاد ماندنی و تاریخی " دا " را روایت می کنند.    

خود و قلمم را کوچکتر از آن می دانم که به تعریف و تمجید شیر زنی از قبیله عشق و جنون خانم سیده زهرا حسینی نویسنده بزرگوار کتاب دا بپردازم. واژه بی نظیر و نه کم نظیر، واقعاً برازنده و در خور اینچنین کتاب و اینچنین شخصیتی می باشد. و بی شک اینچنین قلمی و اینچنین نگارشی و اینچنین روایتگری در تاریخ ما هرگز تکرار نخواهد شد. و مطمئن هستم که تاریخ ایران زمین علی الخصوص تاریخ دفاع مقدس تمام قد در مقابل چنین شخصیتی ایستاده و در مقابلش سر به تعظیم فرود می آورد و به آن بدهکار خواهد بود.

از آنجا که مطالب بیان شده در کتاب را با گوشت و پوست خود احساس نموده ایم، کتاب دا کاملاً مستند، مستدل و قابل تائید می باشد. مطالعه در خلوت این کتاب باعث گردید که دیدگاه جدیدی نسبت به واژه زن داشته باشم و ایشان را زنی فراتر از یک مرد بیابم و این چنین است که بر دست و پای چنین زنی بوسه می زنم و بر شرافتش درود می فرستم.

جنگیدن، ترکش خوردن و مجروح شدن، خوردن و خوابیدن میان شهدا، غسل و کفن کردن تکه پاره های شهدا و... هیچگونه سنخیتی با روحیات و جنس لطیف زنانه ندارند و وارد آمدن پیاپی غم ها، غصه ها، کمبودها، فشارها، دربدری های فراوان و... آنهم در یک برهه کوتاه زمانی واقعا از ایشان یک شخصیتی استثنایی و غیر قابل باور و اسطوره ای تاریخی خلق نموده است.

از برتری های ویژه، حافظه فوق العاده قوی ایشان می باشد که ورود به جزئیاتی که از وقوع آنها چند دهه می گذرد، ما را سخت متعجب نموده است.

واقع گرایی و عدم برخوردهای احساسی صرف، جامعیت، بیان جزئیات همراه با کلیات، ارائه سند و عکس، پیوستگی در روز شماری حوادث اتفاق افتاده و... باعث تاثیر گذاری فراوان این اثر تاریخی گردیده اند. توصیه موکد به شما عزیزان، خواندن حداقل یکبار این شاهکار تکرار نشدنی می باشد.

به دو سطر ابتدایی این نوشتار برگردیم. در هنگام اجرای یکی از این قسمت ها توسط خانم افسر اسدی (همسر آقای اصغر همت)، ایشان چنان در متن فرو رفته و با آن بخوبی ارتباط برقرار کرده بودند و همذات پنداری قوی چنان بر ایشان مسلط گردیده بود که چندین بار ضبط برنامه به علت گریه های مکررشان قطع گردید و هر بار هنگام گریستن، در پشت کتاب پنهان می شدند. شاید خود و آستانه تحمل درد و شخصیت کتاب دا را همزمان با هم مقایسه می کرده و فریادهای قطرات اشکش نتیجه این قیاس بوده است.

چند شب پیش این برنامه ادامه داشت با اجرای خانم عسل بدیعی (همسر مطلقه آقای ابوالفضل عرب پور). فقط نمی دانم که چرا تلویزیون تمام رنگی ما با هر بار نشان دادن ایشان کاملاً سیاه و سفید می شد؟

بسیار سریع سه زن با یکدیگر مقایسه گردیدند و تصور می گردد که بهترین قاضی تاریخ می باشد. براستی رمز ماندگاری در تاریخ بعضی افراد چیست؟

عباس