دین مبین اسلام احترام فراوانی برای اموات و خاصه پیکر مطهر شهدا قائل می باشد و باب احادیث و روایات متبرکه رسیده از ائمه هدی ع درباره دفن و کفن و محل خاکسپاری وسیع می باشد و محل دفن محترمی بنام قبرستان را به پیروان خود توصیه نموده اند.

چندی است که محل خاکسپاری بدن مطهر شهدای گمنام در ارتفاعات، دانشگاه ها، مساجد، پادگان ها، بیمارستان ها، پارک ها و .... بخشنامه ای گردیده است. تصور چنین است که راه حل مناسبی جهت پراکندن عطر و بوی شهادت و تزریق معنویت به جامعه نمی باشد و مستند به هیچ حدیث و روایتی نیز نبوده و بعضاً حرمتشان  هتک گردیده است.

و اما بعد، عصری که ما در آن زندگی می کنیم به عصر اتم و عصر فضا و کامپیوتر شناخته شده می باشد یعنی عصری که بنابر بعضی از قول ها می توان گفت بسیاری از علوم کشف شده و کمتر رازی نامکشوف باقی مانده است. ما در عصری زندگی می کنیم که پیدا کردن استخوان ها و فسیل های جانوران دریایی و خشک زی و تعیین قدمت و عمر چند ده میلیونی آنها در باستان شناسی به اموری سهل و آسان و روزمره تبدیل شده است.

شاهد هستیم که در برخی از مناسبت ها و با تبلیغات وسیع، استخوان های مطهری تشییع می گردند با نام شهدای گمنام.

آیا در این برهه از زمان و با پیشرفت های مختلف در تمام علوم، نهادن نام گمنام حتی بر تکه بسیار کوچکی از یک استخوان می تواند صحیح باشد؟ طبق نظر کارشناسان مربوطه بطور قطع پاسخ منفی است و راه حل در شناسایی DNA آنها می باشد.

خانواده های فراوانی هستند که همچنان چشم انتظار دریافت خبری و یا حتی تکه استخوانی از عزیزان مفقود شده شان در جنگ تحمیلی می باشند و بسیاری از پدران و مادران این عزیزان حسرت به دل و با دستانی خالی از این دنیا رفتند.

تاکید می گردد راه حل در شناسایی  DNA کلیه چشم انتظاران عزیز از دست داده در جنگ تحمیلی و مطابقت آنها با DNA کلیه استخوان های مطهر دریافتی از خاک عراق و ایران می باشد.

آیا بالا بودن هزینه و زمان بر بودن این آزمایش ها می تواند دلیل قانع کننده ای بر عدم انجام این تست ها باشد؟ قطعاً خیر.

شاهد طاقت فرسا درد کشیدن خانواده هایی هستیم که با شروع جنگ تحمیلی در سال 59 (قریب به 34 سال پیش) همچنان منتظر و چشم براه دریافت خبری از مفقود شدگانشان هستند و چه هزینه ی بالایی برای این همه انتظار و درد و خون دل خوردن، طبعاً و حتماً هزینه و زمان انجام تست DNA در این مقایسه بسیار اندک خواهد بود.

پس متولیان متفکر و آگاه منبعد قول می دهند که هیچوقت (مگر در موارد خاص) از واژه گمنام بر جنازه ها و استخوان های پاک و مطهر هیچیک از سربازان وطن استفاده نخواهند کرد.