به مدیریت رفع معضل یا بهتر بگوییم فاجعه آلودگی هوای شهر تهران می توان نمره ای منجمد و زیر صفر داد. هر یک از مدیران مربوطه با وجدانی پاک، راحت و آرام از انجام وظایف محوله و نبود هیچگونه مشکلی در سیستم مدیریتی خود گزارش می دهند. مدیران کارخانجات خودروسازی و صنایع، راهنمایی و رانندگی، نمایندگان مجلس و ...... مشکلات را از سر خود باز کرده و توپ را در زمین دیگری می اندازند. قبول وجود مشکل و ابراز آن خود نوعی شجاعت است، ولی در ایامی که آلودگی و خفگی در هوای سرد و سنگین و یخ زده بیداد می کند در روزهایی که چشم چشم را نمی بیند و انتهای هر خیابان و اتوبانی بسان ورود به تونلی سیاه می باشد و اشک ها و برگ های سیاه و سوخته ریزانند و نفس کشیدن به سختی است و به شمارش افتاده و آلودگی از مرز سرطان گذشته و خاک سرد قبرها برای به آغوش کشیدن تن گرم و نحیف هزاران هموطن نجیب و غیور و شریف و صبور و از خود گذشته به صف شده اند، بسیاری از متولیانی که تا دیروز از هوای پاک و لطیف شهید همت ها و شهید باکری ها و هزاران شهید بخون خفته ریه های خود را پر نموده اند و نفس هایشان با نفس های گرم آنها گره خورده است، اینک در کاخ های شیشه ای دارای دستگاه های نانو تصفیه هوا خود در نیاوران، زعفرانیه، آجودانیه، فرمانیه و ....... سینه ها را جلو داده و تسبیح بدست منکر بالا بودن میزان آلودگی می شوند. چرخی در پایتخت اسلام بزنید تا خاموش و معیوب بودن بسیاری از تابلوهای اعلام میزان آلاینده ها، سرطان نماها را ببینید. حال که قادر به حل مسئله نیستیم مسئله را پاک کنیم.

چند سال قبل جناب آقای محمدی زاده استاندار سابق استان های لرستان و خراسان، رئیس سابق سیما چوب و رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست دولت پاک راه حل رفع آلودگی را پیدا نمودند: آب پاشی شهر تهران با هواپیماهای سم پاش ملخی.

چند سال پیش شبکه 4 در ارتباط با زلزله شهر تهران اقدام به پخش برنامه ای مستند نمود. در آن برنامه اعلام شد که گروهی از کارشناسان خبره و با تجربه کشور زلزله خیز ژاپن پس از بررسی های مختلف جمع بندی خود را اینچنین بیان کردند : تهران در برابر زلزله کاملاً بی دفاع بوده و تنها کار ممکن این است که باید در مناطق بیست و دو گانه کوره های جنازه سوزی ایجاد گردد.

جنس خاک و پوک بودن لایه های زیرین به سبب چاه های فاضلاب و شبکه های زیر گذر و خطوط فراوان مترو و لوله گذاری های تار عنکبوتی گاز و سوخت های فسیلی و از همه مهمتر سوار بودن بر انواع و اقسام گسل های زلزله چه آینده ای را برای این شهر بی دفاع رقم خواهد زد؟

مدیریت بحران شهر تهران که چندین سال است در برابر حل آلودگی این شهر دست های خود را کاملاً بالا برده است در برابر زلزله چه خواهد کرد؟ وای اگر از پس امروز بود فردایی.